VIDEO
"ฟรีดาถูกราวเหล็กพุ่งเสียบเข้าไปที่ช่องท้อง
เสื้อผ้าของเธอหลุดหายไปจากการชน
ห่อผงทองที่คนงานคนหนึ่งถือมา
กระจายไปทั่วร่างของเธอ
คนที่อยู่ในเหตุการณ์เอาเข่าวางไว้บนหน้าอกของเธอ
เพื่อดึงราวเหล็กออก กระดูกสันหลังและกระดูกเชิงกราน
ของเธอแตกเป็นสามส่วน ขาขวาหักสิบเอ็ดท่อน กระดูกต้นคอ และซี่โครงก็หัก เท้าขวาของเธอเคลื่อน และถูกบดขยี้ แพทย์ไม่คิดว่าเธอจะรอดชีวิต พวกเขาต้องปะติดปะต่อเธอกลับเข้าที่ เหมือนการตัดปะกระดาษ เธอต้องเข้าและออก โรงพยาบาลต่อไปอีกชั่วชีวิต" : จากหนังสือ /นางฉาว /โตมร ศุขปรีชา แปล ไม่อยากจะเชื่อเลย นี่คือคำบรรยายอุบัติเหตุ ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่จะเติบโตมาเป็น ผู้หญิงที่แต่งตัวสวยที่สุดในโลก ฟรีดาเธออาศัยอยู่ในร่างกายที่มีกระดูกผุพัง มีหัวใจที่ตรอมตรม สิ่งที่ออกจะข้องใจ เธอเอาแรงขับจากไหน ที่ลุกจากเตียงมาแต่งตัวสวย แบบจัดเต็มได้ทุกวัน นอกจากลงมือ paint รูปแล้ว เธอยังใช้ร่างกายเป็นเป็นพื้นที่ทำงานศิลปะ แสดงศักยภาพแห่งความเป็นผู้หญิง มากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้ จนกลายเป็นภาพจำ เป็นอีกหนึ่งประวัติศาสตร์ของโลก "ภาพเขียนของฉันคือสาส์นแห่งความเจ็บปวด...การเขียนภาพทำให้ชีวิตฉันสมบูรณ์” นี่คือคำกล่าวช่วงท้าย ๆ ของชีวิตสตรีแม็กซิกัน ผู้สวมอาภรณ์พื้นเมืองอันมีสีสันอยู่เสมอ การแต่งกายของเธอ จึงนับเป็นอีกหนึ่งคุณสมบัติพิเศษ ที่ทำให้ผู้คนจดจำ หลงรัก ความเป็นศิลปะที่มันพองฟูอยู่ในไขกระดูก โดยไม่ต้องผ่านทฤษฎีศิลป์จากสถาบันไหน มันกลั่นตัวออกมาจากวิถีชีวิตที่ไม่ได้ตั้งใจเรียบเรียง ตั้งแต่โรคโปลิโอเมื่อตอน 8 ขวบ อุบัติเหตุร้ายแรงตอนมัธยม ที่ทำให้ร่างกายผุพังเรื้อรังไปตลอด และเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ดี ๆ ร้าย ๆ กับผู้ชายที่ไม่คู่ควร ภาพเขียนของเธอจึงมักแสดงตัวด้วยความเศร้า เจ็บปวด เหนือจริง แต่เธอมักบอกกับใครต่อใครว่า "I never painted dreams. I painted my own reality." เธอแค่เล่าความรู้สึกส่วนตัว ผ่านชิ้นงาน มันไม่ใช่ภาพฝัน มันเป็นความจริง ฉันเริ่มหลงรักฟรีด้าตั้งแต่ได้รู้ว่า การวาดรูปของเธอ เริ่มต้นขึ้นบนเตียง ในขณะที่เธอนอนเป็นพืชผักจากอุบัติเหตุรถเมล์ชนกัน และมันวิวัฒน์ตัวเองจากข้างใน เธอไม่ได้เรียนศิลปะ ถ้าการเขียนภาพ ทำให้ชีวิตของเธอสมบูรณ์ การปักผ้าของฉันก็เช่นกัน : Thanks for Music /The Space Brothers - This Is Love