Saturday 7 June 2014

give, gift



เวลามีเหตุให้ต้องหาของขวัญให้ใครสักคน
ก็มักจนมุม ไร้สติปัญญา คิดไม่ออกว่าควรจะให้อะไรดี
แล้วก็พบว่า ตัวช่างเป็นนักให้ของขวัญที่ไม่ได้เรื่องนัก

เช้านี้มองไปรอบ ๆ ตัว
ก็ได้เห็นของขวัญ สองสามอย่างจากเพื่อนคนหนึ่
ก็ให้นึกชื่นชมเพื่อนคนนี้ ของขวัญจากเขา เราได้ใช้ทุกชิ้น
มีประโยชน์จริง ตอนแรกก็คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
แต่เมื่อเทียบกับตัวเองแล้วจึงรู้ว่า
มันเป็นเรื่องพิเศษละเอียดอ่อนนัก
ทั้ง ๆ ที่คนนี้ แทบจะไม่รู้จักเราเลย เจอกันเพียงครั้งสองครั้ง
และเราก็ไม่ใช่ ผู้หญิงสวย เด็ก อยู่ในช่วงตามให้ของขวัญ
แต่ก็เข้าใจอารมณ์เขานะ เราอาจจะมีจุดคลิกบางอย่าง
และเขาก็คงเป็นนักให้...ใช่ เขาไม่ได้ให้เราแบบนี้คนเดียว
เขาให้คนอื่นเสมอ เมื่อเจอของที่เหมาะกับใครคนนั้น

เหตุที่ทำให้นึกถึง คือเช้านี้ต้องเปิดหน้าหนังสือดูขณะพิมพ์งาน
ก็ได้แป้นวางหนังสือสำหรับเปิดค้างหน้า
นึกขอบคุณคนออกแบบนัก
และขอบคุณเขา ที่ให้มาเมื่อวันเด็กปีโน้น
มองที่เครื่อง printer
ก็เห็นเสื้อชาวเขาที่เขาเคยส่งมาให้ ได้ใส่ไป 1 ครั้ง
แล้วก็ยังชอบผ้า ชอบการทอ ชอบสีขรึม กับทรงพื้นเมือง
เลยเอามาคลุมเครื่องไว้ แบบนี้ซิ ได้เห็น ได้ใช้ทุกวัน
ยังมีกระเป๋าผ้ามือสองลายจุดสีน้ำเงินใบเล็ก
ที่เอาไว้ใส่กล้อง ใส่ของเล็ก ๆ บ่อย ๆ
มีผ้าปูโต๊ะกลมสีขาวเชิงลูกไม้ นั่นก็มือสอง
ที่เขาส่งมาพร้อมกัน เราเอามาปัก ปะ ลายเข้าไป
แล้วก็ตกหลุมรักผ้าปูโต๊ะฝีมือตัวเองซะเลย

ยังมีผ้าทอมืออีก 2 ผืน ที่เอาไว้ปู
เพิ่มอรรถรสในการกินกาแฟตอนเช้า

การได้นั่งลง ซาบซึ้ง กับการให้ของใครคนหนึ่ง
และอีกหลาย ๆ คน ที่ให้เพราะอยากจะให้
มันก็เพิ่มคุณค่าให้กับชีวิต ให้กับการดำรงอยู่
ให้กับการอยากไปต่อไปอีกเรื่อย ๆ
เพื่อพบเจอเรื่องดีงามแบบนี้อีก

No comments:

Post a Comment