เจ้าชายน้อย /Handwritten

ที่ดาวโลกนี้เอง
เจ้าชายน้อยได้พบกับสุนัขจิ้งจอกในทะเลทราย
เขาจึงตระหนักว่า
แท้จริงแล้วความจริงแห่งชีวิตนั้นคือ
ชีวิตต้องการความรัก
และความรักนั้นก็เป็นเรื่องของหัวใจ
เป็นเรื่องของความรู้สึกรับผิดชอบ
ต่อสิ่งที่ตนรักนั่นเอง

เราต้องรับผิดชอบกับทุกสิ่งที่เรามีความสัมพันธ์ด้วย
ไม่ว่าด้วยรูปแบบการครอบครองหรือไม่ก็ตาม
นั่นแหละ ความรัก
...

สัมผัสได้
รับรู้ด้วยใจ
ไม่ต้องมองเห็นด้วยตา
และไม่ต้องคิดว่าเป็นสิ่งสำคัญ
...
รักเพียงรัก รักไปมิต้องตอบ
ชอบเพียงชอบ ชอบไปมิต้องถาม
ผีเสื้อเป็นผีเสื้อโบยบินตามต้องการ
ดอกไม้งามเป็นดอกไม้อย่างหมายที่เป็น

: ส่วนหนึ่งของงาน ตอนที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์
ด้านบนเป็นเทคนิคการเกี่ยว
ที่ได้ไอเดียจากตอนไปเรียน ทำตาข่ายดอกไม้



.............

เสร็จสิ้นภาระกิจอันแสนเหน็ดเหนื่อยของนางอัปสรา
ที่ต้องแขวนดาวเป็นล้านดวง ประดับประดาให้เจ้าชายน้อย
ทำชิ้นนี้เสร็จ...บอกเลยว่าเสพติดงานถึก..ทำแล้วถึงจุดมาก
ถ้ามีโอกาส อยากจะทำงานถึก ๆ กว่านี้อีก..ขอเพียงมีเวลา
ระหว่างทำงานชิ้นนี้...พอออกไปมองอะไรข้างนอก จะสูญสิ้นโฟกัส
ในการมองระยะไกลใกล้ ต้องพักสายตาไปหนึ่งวันถึงจะหาย

งาน exhibition ร่วม ของสาว ๆ 6 นาง Handmade ในรูปแบบต่าง ๆ
เรื่องราวจากหนังสือของ Antoine de Saint-Exupéry
วาด ปะ แปะ เย็บ ปัก ตัดกระดาษ อย่างที่แต่ละคนถนัด
ที่ร้านหนัง(สือ) bookhemian ของคุณหมอนิล
เลขที่ 61 ถนนถลาง ตำบลตลาดใหญ่ เมือง ภูเก็ต

: ขอบคุณ ที่คุณเขาพาไปใส่กรอบ และเลี้ยงข้าวกลางวัน
ประทับใจร้านใส่กรอบร้านนี้ มีแบบให้เลือกมาก มีระบบ
พนักงานอัธยาศัยดี ราคาย่อมเยา ทิ้งงานไว้ 2 ชม. แล้วรอรับกลับได้เลย

แม้ว่าตอนไปรับ พนักงานจะใส่รูปผิดด้านรูปหนึ่ง
ก็ยิ่งเกิดความประทับใจ ถือเป็นการกล่าวชม
ว่างานเราเนี้ยบจนไม่สามารถแยกแยะด้านหน้าด้านหลังได้ (ฮา)
หรืออีกที ก็เป็นแผนซ้อนแผน เป็นมาร์เก็ตติ้งอย่างหนึ่ง
(ตามสายตาของคนทำงานโฆษณามาก่อน...นี่ก็ระแวงไปเรื่อย)

ใครมีงานต้องใส่กรอบ แนะนำนะคะ
ร้านอยู่ในซอยติดกับ The mall ราม
http://www.bangkokframe.com/

...

"เพื่อนที่ดีที่สุดคือความโดดเดี่ยว
– หมาจิ้งจอกคิดได้เช่นนี้ในค่ำวันหนึ่ง
หลังจากพระอาทิตย์ตกครั้งแล้วครั้งเล่า
บนดวงดาวบีหกหนึ่งสองที่มันเดินทางมาจนถึง
ดวงดาวที่ไม่มีเด็กชายหรือดอกกุหลาบหรือแม้แต่แกะ
หลายปีเนิ่นนานหลังจากมันได้พบกับเด็กชายตอนบ่ายสามโมง

ซึ่งสอนให้มันรู้จักมิตรภาพ
มิตรภาพซึ่งจะมีคุณค่าความหมายที่สุด
เมื่อไม่เหลืออีกคนอยู่แล้ว"

: Wiwat Filmsick Lertwiwatwongsa

#Handwritten /Bo(ok)hemian arthouse ร้านหนัง(สือ)๒๕๒๑

: ที่จริงปักรูปนี้ quote คือ "สิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตา"
แต่มาอ่านเจอประโยค ที่คุณ Wiwat comment ไว้ใน status ของคุณหมอนิล มันใช่มากกว่า
ขอบคุณแรงดึงดูดอีกครั้ง

...

สำหรับคนรัก”เจ้าชายน้อย” อยากให้อ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้
เป็นการเขียน จากชีวิตที่ตกผลึกแล้วผ่านการอ่านเรื่องเจ้าชายน้อย
ของคุณ วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา หรือ FILMSICK
อีกหนึ่งนักเขียนในดวงใจ เจ้าของสำบัดสำนวนระทวยสวยงาม
อ่านแล้วจวนเจียนจะขาดใจเสมอมา

คือวาระนี้มันดีงามมาก
ตามที่เคยเล่าไว้ว่า กำลังจะมี Exhibition “Handwritten”
ที่ร้านหนังสือ Bo(ok)hemian arthouse ร้านหนัง(สือ)๒๕๒๑ ที่ภูเก็ต
exhibition ร่วม ของสาว 6 นาง วาด ปะ แปะ เย็บ ปัก ตัดกระดาษ
เรื่องราวจากหนังสือของ Antoine de Saint-Exupéry
มันเป็น 2 สิ่งที่ข้าพเจ้ารัก ได้มาหลอมรวมเป็นสิ่งเดียว
(ขอบคุณน้ำส้มเป็นอย่างยิ่งที่ชวน)

เรื่องนี้มันก็ดีอยู่แล้ว แต่มันดันดีมากขึ้นไปอีก
เมื่อคุณหมอนิล ชวนนักเขียนในดวงใจของข้าพเจ้ามาร่วมเขียนเรื่องแสดงด้วย
และมันดีทวีคูณเพิ่มไปอีก
เมื่อเรื่องที่คุณวิวัฒน์เขียน มันช่างมาประกอบเข้ากับภาพของข้าพเจ้าเป็นดิบดี
อย่างกับทำมาเพื่อกันและกัน ...ทั้งที่มาคนละทาง
เมื่อเราคิดว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นทุกวัน เป็นสิ่งอัศจรรย์
สิ่งอัศจรรย์ก็ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ

โค๊ตเดิมที่ข้าพเจ้าตั้งโจทย์ไว้ว่า “สิ่งสวยงามไม่อาจมองเห็นได้ด้วยตา”
มันตื้นเขินไร้เดียงสาไปเลย เมื่อเจอการตีความใหม่ของคุณวิวัฒน์เข้า
ขออนุญาตที่จะจับมันมาคู่กันค่ะ

...
วิวัฒน์เลิศฯ

-เพื่อนที่ดีที่สุดคือความโดดเดี่ยว– หมาจิ้งจอกคิดได้เช่นนี้ในยามเย็นวันหนึ่งในหลายยามเย็นหลังจากพระอาทิตย์ตกครั้งแล้วครั้งเล่าบนดวงดาวบีหกหนึ่งสองที่มันเดินทางมาจนถึงดวงดาวที่ไม่มีเด็กชายหรือดอกกุหลาบหรือแม้แต่แกะ หลายปีเนิ่นนานหลังจากมันได้พบกับเด็กชายตอนบ่ายสามโมงเด็กชายซึ่งสอนให้มันรู้จักมิตรภาพ มิตรภาพซึ่งจะมีคุณค่าความหมายที่สุดเมื่อไม่เหลืออีกคนอยู่แล้ว

ไม่มีต้นไทรหรือภูเขาไฟบนดวงดาวเล็กจ้อยที่เวิ้งว้างตลอดเวลาของพระอาทิตย์ซึ่งขึ้นและตกซ้ำแล้วซ้ำอีก หมาจิ้งจอกมองหาดอกกุหลาบที่เพื่อนคนเดียวเคยเล่าให้ฟังอย่างน้อยการสนทนากับดอกกุหลาบเอาแต่ใจอาจทำให้นิรันดร์กาลแห่งสนธยาไม่โศกเศร้าเกินไปแต่ไม่มีดอกกุหลาบ ที่หลงเหลือก็เพียงครอบแก้วซึ่งแตกหักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจมอยู่ในทรายและบาดเท้าของมันโดยบังเอิญเลือดของมันและดวงดาวที่ถูกทอดทิ้งนั้นช่างเศร้าสร้อยอยู่ในแสงสีส้ม ไม่มีกระทั่งบ่ายสามโมง มีแต่วันและคืนที่หดสั้นหมาจิ้งจอกคิดเศร้าๆว่ามันน่าเศร้าเพียงใดที่ต้องเติบโตมาในดวงดาวเช่นนี้เริ่มต้นสนทนากับดอกกุหลาบ หรือสิ่งไร้ชีวิตอื่นๆหลงละเมอเรียกการคิดเอาเองข้างเดียวว่ามิตรภาพ

สิ่งต่างๆก็เป็นเช่นนั้นงดงามที่สุดเมื่อมันจบสิ้นลงแล้ว เมื่อใครบางคนไปจากเราเมื่อคนที่ยังไม่ทันจะยิ่งใหญ่ได้ตายลงเสียก่อน การสะดุดหยุดลงของสิ่งหนึ่งและการเคลื่อนไปข้างหน้าของเวลาว่างเปล่าหลังจากนั้นได้ขัดถูสิ่งซึ่งสะดุดหยุดลงให้เรื่อเรืองขึ้น แสงสนธยาไม่สุดสิ้นคือภาพแทนที่มันนึกออกเด็กชายคนนั้นไม่ได้เป็นคนวิเศษอะไรนอกจากเด็กที่หลบหนีจากความสัมพันธ์หนึ่งไปสู่ความสัมพันธ์อื่นมองเห็นสิ่งที่ดวงตาไม่อาจมอง แต่ไม่อาจเห็นสิ่งซึ่งเขาไม่ปรารถนาจะเห็น

การสำรวจดวงดาวสะดุดหยุดลงเพราะหมาจิ้งจอกปวดแผลที่เท้าซึ่งโดนเศษจากครอบแก้วบาดเท้ามันหม่อจ้องพระอาทิคตย์ตกข้างหลังภูเขาไฟที่มอดดับไปแล้ว คิดถึงเด็กชายอีกครั้งความคิดถึงเป็นดอกผลชนิดเดียวที่มิตรภาพมอบให้ มันคิดขณะกลิ้งตัวไปบนเนินทรายพยายามยกขาหน้าที่บาดเจ็บให้พ้นจากพื้น คิดว่าถ้ามันกับเด็กชายยังคงอยู่ด้วยกันมันจะกัดกินเด็กชายเพื่อประทังความหิวในตลอดฤดูหนาวหรือเปล่าหรือเด็กชายจะค้นพบว่าที่แท้มันเป็นเพียงสัตว์ป่าที่เอาแน่นอนไม่ได้ เด็กชายจะกลัวและจะหนีไปจากมัน

งูเลื้อยอยู่บนพื้นทรายมันกลืนกินหมาจิ้งจอกตอนหลับ เมื่อเด็กชายเดินทางมาถึง เขาวาดภาพมันและบอกทุกคนว่ามีช้างอยู่ภายใน ไม่ใช่หมาจิ้งจอกบาดเจ็บที่กำลังหลับสนิท หมาจิ้งจอกที่เขาลืมไปแล้ว